Mompox

Dag 16
Vandaag reizen we door naar Mompox, ook wel Mompós of Santa Cruz Mompox genoemd. Toen er nog nauwelIjks goede wegen door het bergland waren, moest je een dagenlange tocht over de Rio Magdalena maken om van Bogatá naar de kust te reizen. Al in de koloniale tijd was Mompox een pleisterplaats op de vaarroute van Cartagena naar Honda.
Stefan zei twee dagen geleden al, dat hij nog iets speciaals had bedacht als tussenstop. De chauffeur was bereid een omweg te maken. We zouden een stop maken in Aracataca, de geboorteplaats van Gabriël García Márquez (1927-2014). Door hem is de Colombiaanse en Latijns-Amerikaanse literatuur wereldwijd bij een breed publiek op de kaart gezet. Eén van zijn bekendste boeken is "Honderd jaar eenzaamheid". Aan hem is ook de Nobelprijs voor de literatuur uitgereikt.
Aangekomen bij zijn huis, dat nu een museum is, bleek dit op maandag gesloten te zijn. Er liep wel man van de "security" rond, die, toen hij de bus zag, meteen naar het hek kwam. Toen Stefan aan hem vroeg of wij toch even een blik naar binnen mochten werpen, ging hij meteen bellen. Binnen 5 minuten was het geregeld en de groep mocht naar binnen. Alle deuren van de diverse kamers werden open gezet, zodat wij toch het belangrijkste deel mochten zien. Heel bijzonder!
Daarna weer doorgereden naar onze volgende stop: de lunchpauze! De weg naar Mompox is niet echt toeristisch, dus ook de eetgelegenheden niet. In het beste restaurant, dat Stefan kon vinden, zijn we neergestreken! Wij hadden kip besteld, maar daar waren nog 5 porties van, die bovendien aan de verkeerde tafel,waren uitgeserveerd. Dus geen kip voor ons. Op de vraag wie dan een stoofpotje of varkensvlees wilde, hebben wij maar gevraagd om een potje yoghurt die we in de koeling zagen staan! Die van mij bleek bijna een maand over datum te zijn. Nu let ik daar niet echt op, maar toen ik hem proefde was hij toch wel wat zuur. Gelukkig hadden we nog wat koek in de rugtas! Henk had inmiddels wel een bordje soep op; zag er heerlijk uit!!!
Rond 15.30u kwamen we aan in ons leuke hotel in het centrum van Mompox.
Even een wandelingetje gemaakt om de omgeving te verkennen en een lekkere jugo te drinken. Maar wat is het heet!!!!! Mompox is een mooi traditioneel koloniaal plaatsje, waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan. Morgen gaan we het verder verkennen.
Om 19.00u met de groep afgesproken te gaan eten bij een restaurant, 100 meter vanaf hotel. De eigenaar van dit restaurant is een Oostenrijker. Ja hoor, ik een heerlijke Wienerschnitzel en Henk een Calzone!
Nu lekker slapen!