Santa Marta

Dag 14

Om 05.15u liep de wekker af, 06.00u ontbijt! Vroeg uit de veren dus!
Stefan stelde gisteren voor om, voorafgaand aan onze vlucht naar Santa Marta, een excursie te organiseren naar El Peñol de Guiatapé, ook wel genaamd La Piedra, de rots. Het is een solitaire rots van 200 meter hoog, die gevormd is door mineralen uit de aardkorst, zoals mica, kwarts en veldspaat. Langs de berg loopt een trap met 659 treden. In verband met tijdgebrek, was afgesproken dat we de trap niet zouden beklimmen, maar alleen zouden kunnen genieten van het uitzicht over het stuwmeer en de beboste omgeving. De bus bracht ons toch nog wel tot een behoorlijke hoogte!In verband met de water-en energievoorziening is de vegetatie beschermd. Het uitzicht was schitterend! Vele eilandjes temidden in het meer. Een heel bijzonder landschap!
Nadat iedereen de nodige plaatjes geschoten had, zijn we de berg afgedaald naar het vissersdorp Guatapé. De huizen in dit dorp hebben allemaal vrolijke kleuren en karakteristieke sculpturen en schilderingen van personen, bekende gebouwen en dorpstaferelen in het onderste deel van de gevel. Zo heeft ieder huis zijn eigen verhaal.
Op het grote plein lekker op een terras van een kop koffie (Henk+taart) genoten.
Ondanks het vroege tijdstip, was het toch wel een hele mooie invulling van de ochtend!
Rond 11.00u zijn we richting luchthaven gereden. Aangezien er maar enkele keren per week een rechtstreekse vlucht naar Santa Marta gaat (vandaag helaas niet),moesten we eerst naar Bogota (een vlucht van 30 minuten) en vandaar door vliegen naar Santa Marta. Een beetje omslachtig, maar ja, het kon niet anders!
Na 1 uur en 45 minuten vliegen landden we op het vliegveld van Santa Marta, de oudste stad van Colombia. Zodra je de luchthaven verlaat, overvalt je een enorme vochtige, klamme warmte/hitte. Vanuit het uitgestrekte Andesgebied, zijn we nu aangekomen in het "Caribisch"gebied.
Rond 20.00u kwamen we aan bij ons boutique-hotel in het hartje van de stad; alle kamers zijn naar componisten genoemd. Wij slapen in Tchaikovsky. Stefan stelde voor om vanavond een klein rondje door het centrum te lopen om ons hier wegwijs te maken. Morgen gaat het grootste gedeelte van de groep naar het Tayrona Nationalpark en zal hiervan dus niets komen. Wijzelf hebben besloten niet mee te gaan. De wandeling schijnt behoorlijk zwaar te zijn, ook de hitte speelt hierbij een rol.
Na de wandeling door het centrum, waarbij we ook langs het oudste huis daterend van het begin van de 15e eeuw kwamen, zijn we maar neergestreken op één van de vele terrassen om wat te eten en te drinken. Er heerst een hele andere sfeer dan in het Andesgebied. Veel muziek en mensen op straat.
Morgen de stad verkennen en nu snel slapen. Het was een lange dag!!