Mingun en Mandalay

Vandaag een lange dag. Na een kwartiertje rijden stonden we al in de haven bij een eigen boot van onze reisorganisator Adventure Myanmar (nb: ca 1800 medewerkers in dienst en ook eigenaar van de hotelketen "Amazing..."). Via een smalle loopplank beleefden we ons eerste avontuur; onze boot met drie man personeel bleek een traditionele boot, zoals er hier veel varen. Middenin drie ligstoelen voor de gasten. Na ca een uurtje varen bereikten we Mingun. Dit plaatsje is bekend van wat ooit de grootste pagode had moeten worden en van de grootste klok ter wereld. De Mingun pagode moest 150 m hoog worden, maar heeft maar een derde daarvan bereikt. Hij is niet afgebouwd en ingestort. Toch is het nog een indrukwekkende berg stenen. De verkoper van de tickets raadde ons aan er maar niet in en op te gaan en verderop een pagode te beklimmen, omdat daar het uitzicht wel zo mooi was. Deze mooie witte Hsinbyume pagode bood inderdaad wat ons beloofd was. De klok van 4 m hoog en 90 ton zwaar is indrukwekkend. Ook het enige bejaardentehuis van Myanmar hebben we kort bezocht: krasse en minder krasse oudjes leven daar in enkele grote zalen waar mannen en vrouwen gescheiden zijn. Na nog een pagode ( de Pondaw paya), waar vrouwen in de rivier aan het wassen waren tussen de beroemde witte leeuwen, werd het tijd om weer aan boord te gaan. Stroomafwaarts een vlottere tocht. Onze reisagent bleek bij de aanlegplaats ook over een prachtig restaurant aan de rivier te beschikken, waar we heerlijk hebben geluncht.In de middag dan de stadstour, die begint bij de Mahamuni pagode met een enorm groot gouden beeld van Mahamuni de wijsgeer. Druk bezocht en alom biddende mensen en mannen (vrouwen worden niet tot het heiligdom toegelaten), die het beeld nog mooier proberen te maken met stukjes bladgoud. Henk werd hier teruggestuurd om eerst pijpen aan zijn korte broek te maken, waar een monnik zichtbaar plezier om had. De lange gangen naar het heiligdom bestonden uit winkels waar vooral boeddha's in alle grootten en maten verkocht werden, een bijzonder gezicht. Vervolgens een fabriekje bezocht waar bladgoud wordt gemaakt met een procedé van eeuwen geleden: mannen, die met mokers de hele dag op een klein stukje bladgoud slaan om het nog platter te krijgen. Wanneer zal hier de moderne technologie zijn intrede doen? Het koninklijk paleis was ons volgende reisdoel: een soort verboden Stad met torens en veel gebouwen, waarvan een deel met goud afgewerkt. Na een bombardement in 1945 zijn deze gebouwen in oude stijl opnieuw opgebouwd. Het enige oorspronkelijke gebouw was het klooster, dat bij het bombardement gespaard bleef omdat het inmiddels verplaatst was. Dit Shwenandaw Kyaung klooster is ons volgende reisdoel. Een prachtig oud houten klooster met veel houtsnijwerk, maar deze middag helaas zonder monniken. De pagode tocht hebben we beëindigd bij het "grootse boek ter wereld": de Kuthodaw pagode met 729 miniatuur witte pagoden met daarin uitgehouwen in steen de volledige tekst van de Tripitake, de boeddhistische Heilige Schrift. De door de enorme warmte ( het was zonnig weer met een hoge temperatuur en luchtvochtigheid) toch al vermoeiende dag werd nog verlengd met een bezoek aan de Mandalay hill, een hoge heuvel naast de stad, van waar af je een prachtig uitzicht hebt op de stad en de wijde omgeving. De ondergaande zon is van hieraf prachtig te zien en kleurt de rivier in mooie kleuren. Al met al een mooie dag.